# இசைப் பயணம் #

அடேய் சரவணா ...........

உன்னுடனான என் மீச்சிறு
பயணங்களை கூட நான்
கவிதையுடன் கடந்த போது
பயணங்களை பாடலாகவே எனக்குள்
அறிமுகம் செய்வித்தாய்.

உன் வாசல் கடக்கிறேன்
" இந்த புன்னகை என்ன விலை " என்கிறாய்.
என் சிரிப்பு உனக்கெப்படி தெரிந்தது.?
" உன் இதயம் சொன்ன விலை " தான்.

உன் வாசல் கடக்கிறேன்.
" ஏரிக்கரையின் மேலே " என்று
ஆரம்பிக்கிறாய்.
ஏரிக்குக்தானே? வந்து விடுகிறேன்
எத்தனை மணிக்கு என்பதை
உடல் மொழியால் உணர்த்துகிறாய்.

"தாமரை கன்னங்கள்
தேன் மலர் கிண்ணங்கள் "
உன் பாடலின் லயிப்பில்
நான் பறித்த தாமரையும்
என்னை கடித்திருந்த அட்டைப்பூச்சியும்
மயங்கித்தான் கிடக்கிறது.

என்னைக் கடக்கிறாய்
உன் உதடுகளை கண்ணாக்கி
"பட்டத்து ராணி பார்க்கும் பார்வை"
என்னை பார்க்கச்சொல்கிறாய்.
மாலையில் வரும் போது
"வெற்றி மீது வெற்றி வந்து "
உன்னைச் சேர்ந்ததாக
உரக்கச் சொல்கிறாய்.

உன்னுடனான என்
மீச்சிறு பயணங்களையும் என்
" விழியே கதை எழுது " என்றேன்.
கவிதைதான் எழுதியது.
எழுதிய ஒவ்வொரு கவிதையின் கீழும்
" காவியமா? நெஞ்சின் ஓவியமா?"
என்றுதான் கையெழுத்திடுகிறாய்.

"கல்யாண நாள் பார்க்க " சொன்னாய்
என்னுள் கடலலை அளவு ஆசை.
" கையோடு கை சேர்க்கும் காலங்களே "
இப்போதல்லாம் என்னிதழில் வழிகிறது.

ஆற்றுக்குளியலில் எனக்கு பின்னால் நீ
" தண்ணீர் சுடுவதென்ன ?" என்கிறாய்.
" நீராடும் கண்கள் இங்கே " பாடி
உன்னையும் துணைக்கு அழைக்கிறேன்.

உனக்கு பயந்து குளியறைக்குள்
குளித்துக் கொள்கிறேன்.
என் உதடு கூட துரோகியாய் விடுகிறது.
" நீராடும் அழகெல்லாம் நீ மட்டும்
பார்க்க வா " என்றுன்னை
ரகசியமாய் அழைக்கிறது.

இப்போதெல்லாம் என்னிடமுள்ள
இசைத்தட்டுகளின்
எல்லாப் பக்கங்களிலும்
எல் ஆர் ஈஸ்வரியே இழைகிறார்.
" இது மாலை நேரத்து மயக்கம் "
என்று கிசுகிசுத்துப் போகிறார்.

உன் மீதான காதலின் உரமறிந்து
அப்பன் கைச்சாட்டை என்
அடிவயிற்றில் அடித்த அன்று
" உன் கண்ணில் நீர் வழிந்தால் "
உன்னிதழில் இழைந்ததே ........
அந்த நொடி முதல் இந்த நொடி வரை
நான் அழுததே இல்லை.
ஆமாம்
உன் இறப்பிலும் கூட..

கவிதாயினி எழில்விழி.